W/Q: Xuseen Cali Nuur
Wiil iyo gabadh ama gabadh iyo wiil aqal-galay ayaa xaflada arooskoodu markuu dhammaado duco iyo hambalyo la isku raaciyaa. Waxa laga ilaaliyaa hadal iyo deymo xun. Waxa laga dhawraa shanqada, loomana ogolaado qoyska cusub wax kasta oo ay jidh diidi karaan.
Toddobaadka hore waxa loogu yeedhaa Boqor iyo Boqorad. Duruufaha nololeed haddii aanay ku kalifin, kuna khasbin ma shaqo tagaan. Kalgacalkii ay isku qabeen ayey u dhigaan sees adag oo noloshooda dambe iyo ubadkoodu u aayaan.
Xaaladda qoys aqal galay hadday taasi tahay, maxaad ka filaysaa dal iyo shacbi jiritaankooda iyo madaxbannaanidooda caalamku iska indho tirayo. Hase ahaatee suurtogaliyey waxaan marnaba ka dhici Karin dalalka dunida saddexaad. Dunidda horumartayna qaar ka mid ahi ay ku carsho-carshoobaan.
Shacbiga Jamhuuriyadda Somaliland iyo murrashaxiintii ay doorashadii isku sidkanayd ku doorteen, wali waxay u dabaal-degayaan guusha taariikhiga ah ee dunidu la yaaban tahay siday suurtogal noogu noqon kartay.
Waan ogahay inay aragtida middaysan ee saddexda Guddoomiye xisbi, heshiiska ay gaadheen, taageerada shacbiga iyo xilka qof kasta ku aadanaa oo dal jacayl iyo daacadnimo lagu fuliyey. Waa Ilaahay mahadii waana lagu ammaanan yahay.
Waxase fiiro gaar ah u baahan in dhammaan goleyaasha deegaan ee degmooyinku, marka laga reebo Hargeysa, oo la filayey in lagu daydo in maanta jahowareer iyo yooyootan maalmeedku ay ku bateen.
Waxaa isweydiin leh waxa Hargeysa looga xarimayo farxada iyo deganaanshaha caasimad goboleedyada kale.
Waxay ila tahay inay sabab u yihiin;
